Exorcism (şeytan çıkarma)
Kötü ruhun bir emir,dua ya da ayinle kovulmasına exorcism denir. Exorcismin kökeninde, kötü ruhun ayinlerle yer değiştirmesini sağlama güvüne olan inanç gelir. Exorcism köklerini eski ayinlerde bunu kullanan Hitilerden alır, daha sonra da Roma’ya transfer edilmiştir. Romalıların yaptığı ayin ciddi boyutlarda, düşmanın tanrılarını çağırmak için yapılırdı. Tanrıların kendilerine katılması halinde, onlara tapınma sözü verilirdi.
Susuz yerler incilde anatıldığına göre (Matta12,43) kötü ruhların barınması için uygunsuz yerlerdir. Genelde kötü ruhların elementinin su olduğuna inanırla ve M.Ö 150’de kiliseler, vaftiz suyunu kötü ruhlardan kurtarmak için exorcism yapmaya başlamışlardır.
Hatta İsa’nın yer yüzüne gelişi bile, dünya gezegenini kontrol eden çok büyük bir iblisin exorcism edilmesi olarak kabul edilebilir. İsa, bunun karşılığında canını feda etmiş, şeytanı kandırıp cennete gitmiştir.
Eski zamanlarda her hristiyan axorcism ayinini yapabiliyorduç Ama daha sonra kilise özel bir emir çıkarttı. Bu emir bir çok kez değişti. Leon X, Alberto Cestalli’nin metodunu kabul ettirdiyse de, 1614’te Paul V hala kullanımda olan yeni metodu kabul ettirmiştir.
“Ele geçirilme” günümüzde yerini psikolojik bir rahatsızlık olarak almıştır ve hipnoz, telepati yöntemleriyle tedavisi yapılmaktadır.
Anasayfa 
